หน่วยที่ 2 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาไพทอน
หน่วยที่ 2 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาไพทอน
Python เป็นภาษาโปรแกรมที่ได้รับความนิยมอย่างมาก เพราะมีความเรียบง่ายและอ่านง่ายเหมือนภาษาอังกฤษ ทำให้เหมาะสำหรับผู้เริ่มต้น สามารถนำไปใช้ในงานที่ซับซ้อนได้หลากหลาย เช่น การพัฒนาเกม, สร้างเว็บไซต์, งานวิเคราะห์ข้อมูลขนาดใหญ่ และปัญญาประดิษฐ์
โปรแกรม "Hello, World!": เป็นโปรแกรมแรกที่คลาสสิกที่สุดในการเรียนรู้การเขียนโค้ด เพื่อทำความรู้จักกับภาษาไพทอน โดยใช้คำสั่ง
print("Hello, World!") เพื่อแสดงข้อความ "Hello, World!" ออกมา
ตัวแปรและชนิดข้อมูล: ตัวแปรใช้เก็บข้อมูลต่างๆ เช่น ชื่อ, อายุ, คะแนน โดยมี 3 ชนิดหลัก ได้แก่:
ข้อความ (String): ใช้เก็บตัวอักษร คำ หรือประโยค เช่น name = "สมชาย"
จำนวนเต็ม (Integer): ใช้เก็บตัวเลขจำนวนเต็มที่ไม่มีทศนิยม เช่น age = 14
ทศนิยม (Float): ใช้เก็บตัวเลขที่มีจุดทศนิยม เช่น price = 199.50
การรับข้อมูลจากผู้ใช้: ใช้คำสั่ง input() เพื่อรับข้อมูลที่ผู้ใช้พิมพ์เข้ามาทางคีย์บอร์ด
คำสั่งเงื่อนไข (if-else): เป็นคำสั่งที่ทำให้โปรแกรมทำงานแตกต่างกันไปตามเงื่อนไขที่กำหนด
การทำซ้ำด้วยลูป (for loop): ใช้เพื่อสั่งให้โปรแกรมทำงานซ้ำๆ ได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องเขียนโค้ดซ้ำๆ หลายบรรทัด
ฟังก์ชัน (Function): ใช้แบ่งโปรแกรมออกเป็นส่วนย่อยๆ ที่ทำงานเฉพาะอย่าง ทำให้โค้ดเป็นระเบียบและนำกลับมาใช้ซ้ำได้ง่าย